Bilder

Egne bilder: Victoria

Personskildring og natur/miljøskildring

I boken ”Victoria” er Johannes og selvfølgelig Victoria selv hovedpersonene. De er ganske forskjellige. Johannes er møllerens sønn, mens Victoria er den yngste datteren av ”slottsherren”. Johannes beskrives i første avsnitt av boken som en: ”svær knægt på fjorten år, brun av sol og vind og fuld av mangehånde ideer.” Han er modig, eventyrlysten, fantasifull og flittig.

Victoria er på denne tiden liten og nett, bare ti år med ørsmå sko. Likevel drømmer Johannes om at hun en dag vil falle for ham.

Når de blir eldre møtes de igjen og kjærligheten mellom dem, er så tydelig i måten Victoria beskrives på: ”Hun smilte og så på ham med halvlukkede øine, det blånet mørkt under de lange vipper. Hun hadde et varmt skjær. Hun syntes å være et bytte for den høieste glæde.”

Senere, når Johannes har flyttet til byen og blitt kjent forfatter beskrives en vidunderlig morning med disse ord: ”Det lier imot morgen, dagen gryr, en blålig, skjælvende septembermorgen. Det suser midt i poplene i haven. Et vindu går op, en mand læner sig ut av det og nynner. Han har ingen frak på, han ser ut i verden som en upåklædt galning som inat har drukket sig drukken i lykke.” Her skildres en morning Johannes har sittet opp hele natten og skrevet. Han er så full av lykke ettersom han kvelden før møtte Victoria som sa hun elsket ham.

Men videre er ikke alt lenger en dans på roser. ”Gaten lå kold og grå opover byen, den så ut som et bælte av sand, en evig vei å gå.” Stemningen er til å ta og føle på. Trist og dyster. 

Victoria

Victoria er skrive av Knut Hamsun i 1898.
Eg har fått i skuleoppgåve å skrive om ei bok og eg valde denne, ei kjærleiks roman har eg fått høyre.


Opphavleg fekk eg boka av mi farmor men eg har aldri lest ho. No tenkte eg at det kunne vore høveleg å velje denne til skuleoppgåva. Eg har jo hatt lyst til å lese boka men har ikkje hatt tid. No blir det spannande å sjå om klassikaren svarar til forventningane. Eg håpar den er søt og kjekk å lese, etter som eg til vanleg ikkje likar så godt å lese bøkar. Men no skal eg altså gje det ein kjangs.




Etter å ha lese dei første sidane skulle eg gje eit referat av mitt intrykk av boka til no. Det er merkar meg er  språket er svært gammaldags, men at forfattaren er flink til å beskrive miljøet og at stemninga virkar nokså idyllisk.
Personane eg har lese om er: Johannes, Victoria og Otto.
Når det gjeld handlinga så har Johannes rodd slottsherranes barn over til "øen". Victoria er den minsta av dei, berre ti år gammal, men har allerede gjort intrykk på Johannes.